زن، بشر را اجتماعی می­ کند

زن، ملایک را تداعی می کند

زن، محبت را تلافی می کند

خستگی را ترمه بافی می کند

زن، درخشان می کند الماس را

زن، تجلی می دهد احساس را

زن، گل و آواز شبنم باهم است

زن، پر از سجاده و ابریشم است

دسترنج جسم ما، جان زن است

نیمی از آینه عرفان زن است

زن، فقط آویزه ی آغوش نیست

زن، همین یک گوشوار گوش نیست

بلبلان، آواز در گل یافتند

شاعران، در زن، تکامل یافتند.